نحوه‌ي راه ‌اندازي لابراتوار WMware

در اين مطلب ، ابتدا نحوه‌‌ي ساختن يك محيط ESXi را با استفاده از يك كامپيوتر و ESXi 6.7 U1 نشان مي‌‌دهيم. سپس نحوه‌‌ي ساختن يك Lab را با استفاده از يك كامپيوتر و VMware Workstation 15 Pro نشان خواهيم داد.

آيا سخت‌ افزار شما از مجازي‌ سازي پشتيباني مي‌‌كند؟

فرض كنيم كه شما يك كامپيوتر مبتني بر BIOS داريد. با اين مراحل سريعا مي‌‌توانيد مجازي‌ سازي CPU را فعال كنيد:

1. كامپيوتر خود را ريبوت كنيد و به صفحه‌‌ي BIOS برويد. اين موارد كليد‌هاي رايج براي ورود به BIOS هستند: Ctrl+Alt+Esc ،Del و يا F2. به ياد داشته باشيد كه مراحل بعدي ممكن است براي كامپيوتر شما متفاوت باشد، به همين خاطر، قبل از شروع، به اسناد و دفترچه‌‌هاي راهنماي ارائه شده توسط شركت مادربورد خود نگاهي بياندازيد.

2. به تنظيمات پردازنده برويد. براي اينكار زيرمنويي به نام پردازنده‌ (Processor)، چيپست (Chipset)، پيكربندي CPU پيشرفته (Advanced CPU Configuration) يا Nothbridge را پيدا كنيد.

3.  حالا، بايد تكنولوژي مجازي‌ سازي پردازنده را فعال كنيد. بر اساس پردازنده‌‌اي كه داريد، گزينه‌‌ي آن (Intel Virtualization Technology (Intel VT و يا AMD-V است.

4. كار به پايان رسيد! گزينه‌‌ي Save & Exit را بزنيد تا تنظيمات ذخيره شوند و از BIOS خارج شويد.

براي كامپيوترهاي مبتني بر UEFI، بايد در دفترچه‌‌ها و سندهاي داده شده به همراه مادربورد،  به دنبال راهي براي فعال كردن مجازي‌ سازي CPU  بگرديد كه ممكن است براي هر يك از اين كامپيوترها متفاوت باشد.

https://www.sid.ir/Blog/Post/70867/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%AA%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%84%D9%88%DA%98%DB%8C-%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%AF-%D9%87%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%88%D8%A8%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

ساختن Setup بر روي ESXi 6.7 U1 

با استفاده از مجازي‌ سازي Nested (تو در تو)، ساختن يك آزمايشگاه خانگي با ESXi 6.7 U1 به راحتي آب خوردن است. فقط به اين چهار چيز كوچك نياز داريد:

1. كامپيوتري كه حداقل سيستم سخت‌ افزاري مورد نياز ESXi را دارا باشد.

2. حداقل يك CPU كه از مجازي‌ سازي پشتيباني كند؛ و بهتر است كه در ليست سازگاري (Compatibility) سخت افزاري وجود داشته باشد.

3. درك كردن اهداف استفاده از Setup: برآورد كردن ظرفيت ذخيره‌ سازي و مقدار RAM مورد نياز بر اساس انتظارات شما.

4. يك لپ‌تاپ براي وصل شدن به هاست‌‌هاي ESXi از طريق كلاينت وبي به لپ‌تاپ نياز داريد.

Toolkit (ابزارها)

پيكربندي كامپيوتري كه براي اين مطلب استفاده شده‌است، به اين شكل است:

• Intel(R) Core(TM) i7-2600 CPU @ 3.40GHz (CPU);

• Gigabyte Z68X-UD7-B3 (Motherboard);

• 24 Gb (RAM);

• 2 x 1TB (HDD);

• 1 x 1 Gb/s RTL8111E (LAN);

• 1 x 1 Gb/s Intel ® PRO/1000 PT Dual Port Server Adapter(LAN);

براي ساختن Lab، شما به ESXi 6.7 U1 و VMware vCenter Server Appliance 6.7 U1 نياز داريد. اگر در سايت رسمي VMware  ثبت نام كنيد، مي‌‌توانيد به اين دو مورد دسترسي داشته باشيد.

حالا بيايد نگاهي به كل اين Lab بياندازيم:

بايد اشاره كنيم كه اتصال در بين VMهاي لايه‌‌ي 2 به صورت پيش‌ فرض غيرفعال شده‌ است. اين يكي از ايرادهاي مجازي سازي Nested است. البته جاي نگراني نيست، چرا كه راه‌‌حلي براي آن وجود دارد: بايد حالت Promiscuous را در لايه‌‌ي 1 و در تنظيمات سوئيچ مجازي فعال كنيد. همچنين به ياد داشته باشيد كه بايد از قبل مقداري منابع را به سرور vCenter تخصيص بدهيد تا در مورد عملكرد VMها از لايه‌ ي 2 به شما هشدار ندهد. مطمئن باشيد، فقط با تخصيص دادن بخش‌‌هاي كوچكي از منابع در دسترس خود براي هر دو هاست ESXi، مي‌‌توانيد به راحتي از اجرا و عملكرد روان و بدون مشكل همه‌‌ي موارد مورد نياز اطمينان حاصل كنيد.

ساخت lab

لايه‌ 0

اول از همه،  ESXi را بر روي كامپيوتر خود نصب كنيد. وقتي كه فرآيند نصب را تمام كرديد، با استفاده از رابط وب، از لپ‌تاپ به هاست ESXi وصل شويد.

لايه‌ 1

بيايد نگاهي به پيكربندي دو VM بياندازيم كه امروز هاست‌‌هاي ما خواهند بود:

• 8 x Intel(R) Core(TM) i7-2600 CPU @ 3.40GHz (CPU);

• 1 x 8 Gb (RAM);

• 1 x 300 GB (HDD);

• 1 x VMware Paravirtual (SCSI controller);

• 1 x 10 Gb/s (VMXNET 3 LAN);

در حقيقت دليل خوبي براي استفاده‌ از اين پارامترها وجود دارد. بايد منابع را در بين VMهاي لايه ي 1 توزيع و پخش كرد. هر VM تعداد 8 vCPU (پردازنده مجازي) و 8 گيگابايت RAM دريافت كرد، كه براي اين مقاله كفايت مي‌كند.

در عوض vCenter server VM تعداد 2 vCPU و 10 گيگابايت RAM دريافت كرد.

راه اندازي هاست‌‌هاي ESXi 

نخست، تنظيمات مناسب و صحيح سيستم عامل را بر روي هاست مشخص كنيد. اين باعث مي‌شود كه كار با VMها آسانتر باشد.

هشداري كه با اجراي اين پيكربندي به وجود مي‌‌آيد، اعلام مي‌‌كند كه در صورت اجراي چنين پيكربندي نمي‌‌توانيد روي پشتيباني VMware حساب كنيد. به هر حال، ما به اين پيام توجه نمي‌‌كنيم. زيرا نيازي براي پشتيباني وجود نخواهد داشت.

بايد تيك گزينه‌‌ي Expose hardware assisted virtualization to the guest OS را بزنيد (قراردادن مجازي‌ سازي پشتيباني شده توسط سخت‌ افزار، در معرض سيستم عامل مهمان)؛ وگرنه نمي‌‌توانيد VMهاي لايه‌‌ي 2 را اجرا كنيد. اگر زدن تيك اين گزينه را فراموش كرديد، جاي نگراني نيست. بعدا مي‌‌توانيد آنرا در تنظيمات VM فعال كنيد. 

سپس بايد دوباره ESXi را نصب كنيد.

وقتي كه كار نصب تمام شد، به رابط وب ESXi-Host-0 برويد و IPهاي ESXi-Host-1 و ESXi-Host-2 را وارد كنيد. بهتر است از قبل، درباره‌ي توزيع آدرس IP به خوبي فكر كنيد. DHCP اتوماتيك گزينه‌ي خوبي است، ولي مشخص كردن IPها به صورت دستي ممكن است در آينده‌، شما را از ايرادهاي آزار دهنده‌اي نجات دهد.

نصب كردن vCenter server 6.7 U1

حالا بيايبد vCenter server 6.7 U1 را بر روي ESXi-Host-0 نصب كنيم.

مي‌‌توانيد IP مربوط به vCenter Server را تنظيم كنيد. وقتي كه vCenter Server به طورموفق نصب شد، به آن وارد شويد و هاست‌‌ها را اضافه كنيد.

لايه 2

حالا بياييد VMها را ايجاد كنيم! در اين مورد تصميم گرفته ايم براي هر هاست، پيش تر از 1 VM تخصيص ندهيم. البته، پيكربندي كه در اينجا استفاده مي‌شود، به ما اجازه‌‌ي اجراي بيش از يك VM را مي‌‌دهد، ولي ما نمي‌‌خواهيم با ايجاد آن‌ها كار را طولاني كنيم. تعداد VMهايي كه شما مي‌‌توانيد در يك هاست ايجاد كنيد، بستگي به ميزان RAMي دارد كه از آن استفاده مي‌‌كنيد.

هر دو ي VMها پيكربندي يكساني دارند:

• 2 x Intel(R) Core(TM) i7-2600 CPU @ 3.40GHz (CPU);

• 1 x 4 Gb (RAM);

• 1 x 40 GB (HDD);

• 1 x VMware Paravirtual (SCSI controller);

• 1 x 10 Gb/s (VMXNET 3 LAN);

حال بياييد سيستم عامل مهمان را بر روي هر دو VM نصب كنيم. در نهايت اين Setup حالا آماده‌‌ي استفاده است.